Η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΑΝΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ (μέρος Α)

Εβδομάδα 1

Στην πρώτη εβδομάδα κύησης έχετε ακόμη την περίοδο σας. Αυτή η εβδομάδα θεωρείται και τυπικά η πρώτη εβδομάδα της εγκυμοσύνης αν και σε αυτή τη φάση δεν είστε ακόμη έγκυες. Είναι εξαιρετικά δύσκολο  να βρεθεί η ακριβής στιγμή που το σπερματοζωάριο συναντά το ωάριο αφού μπορεί τα σπερματοζωάρια του συντρόφου σας να ζουν αρκετές μέρες στο σώμα σας μέχρι τη γονιμοποίηση. Γι αυτό και η πρώτη μέρα της τελευταίας σας περιόδου αποτελεί το σημείο έναρξης των σαράντα εβδομάδων που διαρκεί η εγκυμοσύνη.
Ο οργανισμός σας αρχίζει να παράγει οιστρογόνα και προγεστερόνη, δηλαδή ορμόνες απαραίτητες για να προετοιμάσουν το σώμα σας. Κατά τη διάρκεια της περιόδου σας το ωάριο προετοιμάζεται να γλιστρίσει στις σάλπιγγες ελπίζοντας  να «πιαστεί» από ένα τυχερό και δυνατό σπέρμα.

 Εβδομάδα2

Την 2η εβδομάδα ο οργανισμός προετοιμάζεται για την ωορηξία. Η επίστρωση της μήτρας παχαίνει και τα ωοθυλάκια ωριμάζουν μέχρι να επικρατήσει το ένα που θα γονιμοποιηθεί. Μέσα στο ωοθυλάκιο περιμένει ένα ωάριο ή και δύο όταν πρόκειται για μη μονοωγενή δίδυμα. Κατά τις δύο πρώτες εβδομάδες της εγκυμοσύνης δεν έχουμε ακόμα σύλληψη και ανάπτυξη του εμβρύου.Η πραγματική ηλικία του εμβρύου αρχίζει να «μετράει» από την τρίτη εβδομάδα οπότε έχουμε τη σύλληψη και την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου στη μήτρα.
Η μαμά: Οι αλλαγές που θα παρατηρείτε μέρα με τη μέρα στο σώμα σου οφείλονται στην επίδραση διάφορων ορμονών, που εκκρίνονται από τους αδένες, τις ωοθήκες και τον πλακούντα. Η εντατική δράση τους στη συνέχεια είναι αυτή που στηρίζει την εγκυμοσύνη και εξασφαλίζει την υγιή ανάπτυξη του εμβρύου. Οι ορμόνες προετοιμάζουν επίσης τη μήτρα, τη λεκάνη και τους μαστούς, για να ανταποκριθούν στον τοκετό και το θηλασμό. Με την πρόοδο της εγκυμοσύνης, καθώς το σώμα θα βρίσκει μια νέα ορμονική ισορροπία, τα συμπτώματα αυτά θα υποχωρούν.

Εβδομάδα 3

Συγχαρητήρια είστε 3 εβδομάδων έγκυος. Μετά την ωορηξία περίπου στα μέσα του κύκλο σας, ένα ωάριο γλιστράει στις σάλπιγγες και γονιμοποιείται από το πιο δυνατό σπερματοζωάριο που κατάφερε να νικήσει εκατομμύρια “ανταγωνιστές” του. Το γονιμοποιημένο ωάριο κλείνει και αρχίζει να διαιρείται, για να μετατραπεί σε μια μικροσκοπική μπάλα από κύτταρα. Το μέγεθος του είναι περίπου όσο το κεφάλι μιας καρφίτσας .Αυτήν την εβδομάδα η βλαστοκύστη όπως τώρα λέγεται αρχίζει την πορεία της από τη σάλπιγγα στη μήτρα όπου θα εμφυτευθεί για να μεγαλώσει.
Η μαμά: Μπορεί να παρατηρήσετε λίγες κηλιδες αίμα. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.  Στην πραγματικότητα είναι και από τα πρώτα σημάδια επιτυχίας! Σε κάποιες γυναίκες ξεκινούν κάποια συμπτώματα εγκυμοσύνης ενώ σε κάποιες άλλες αργούν λίγο ακόμη. Θυμηθείτε κάθε εγκυμοσύνη είναι διαφορετική.

Εβδομάδα 4

Ανάπτυξη εμβρύου: Αυτήν την εβδομάδα γίνεται η εμφύτευση μιας μπάλας από κύτταρα στη μήτρα σας. Μετά την τοποθέτηση, η σφαίρα των κυττάρων διαιρείται σε δυο ομάδες. Η πρώτη ομάδα  εξελίσσεται στο έμβρυο και η δεύτερη σχηματίζει τον πλακούντα και τον ομφάλιο λώρο, που μεταφέρουν την τροφή και το οξυγόνο στο μωρό. Το έμβρυο έχει τώρα τρείς στιβάδες που αναπτύσσονται σε διάφορα μέρη του σώματος. Η εσωτερική στιβάδα θα εξελιχθεί στους πνεύμονες, το συκώτι και το πεπτικό σύστημα. Η μεσαία στιβάδα θα δημιουργήσει τα οστά, τους μύες, την καρδιά, τα γεννητικά όργανα, και τους νεφρούς. Η εξωτερική στιβάδα θα σχηματίσει το δέρμα, τα μαλλιά, τα μάτια και το νευρικό σύστημα. Ο αμνιακός σάκος αρχίζει τώρα να αναπτύσσεται και το έμβρυο σας έχει το μέγεθος ενός σπόρου μιας παπαρούνας.
Μέγεθος εμβρύου: 0,36 – 1 χιλιοστό
Η μαμά: Μόλις εμφυτευτεί το κύημα στη μήτρα, απελευθερώνει ουσίες, που προκαλούν τη διακοπή της περιόδου και προετοιμάζουν το σώμα για την επερχόμενη εγκυμοσύνη. «Ξεγελούν», επίσης, το ανοσοποιητικό σύστημα, ώστε να δεχθεί το έμβρυο και να μην το αποβάλει ως ξένο σώμα. Για τις περισσότερες γυναίκες το πρώτο σημάδι εγκυμοσύνης είναι η καθυστέρηση. Εάν μέχρι αυτήν την εβδομάδα δεν έχετε την περιοδό σας τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είστε έγκυες. Με την εμφύτευση του εμβρύου στη μήτρα η καρδιά σας αρχίζει να χτυπάει πιο γρήγορα (περίπου 15 χτύποι παραπάνω το λεπτό). Για αυτό είναι πιθανόν να αισθάνεστε κουρασμένες κατά τη διάρκεια της μέρας. Πάντως τα συμπτώματα εγκυμοσύνης διαφέρουν από γυναίκα σε γυναίκα!

Εβδομάδα 5

Ανάπτυξη εμβρύου: Αυτή την εβδομάδα  το κυκλοφορικό σύστημα μαζί με την καρδιά (όχι μεγαλύτερη από έναν σπόρο παπαρούνας) είναι από τα πρώτα που αρχίζουν να λειτουργούν. Επίσης αρχίζει να σχηματίζεται το κεντρικό νευρικό σύστημα (ο εγκέφαλος και ο νωτιαίος μυελός), οι μύες και τα οστά, αν και σε αυτό το σημείο το έμβρυο μοιάζει  περισσότερο με έναν γυρίνο από ότι με έναν άνθρωπο.  Ο νευρικός σωλήνας, που συνδέει τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, είναι ακόμη ανοιχτός αλλά μέχρι την επόμενη εβδομάδα θα κλείσει. Το έμβρυο έχει τώρα το μέγεθος ενός κουκουτσιού από πορτοκάλι ή ενός σπόρου από σουσάμι.
Μέγεθος εμβρύου:  1.25 χιλιοστό
Η μαμά: Τα συμπτώματα εγκυμοσύνης συνεχίζονται ή αρχίζουν αυτήν την εβδομάδα. Οι περισσότερες γυναίκες παρατηρούν ναυτία, κούραση, και συχνοουρία. Είναι μύθος ότι η ναυτία είναι πρωινή υπόθεση. Πολλές φορές παρατηρείται και στο τέλος της μέρας. Το στήθος αρχίζει να γίνεται πιο ευαίσθητο ενώ κάποιες γυναίκες έχουν πονοκεφάλους κυρίως στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.

Εβδομάδα 6

Ανάπτυξη εμβρύου: Η καρδιά του μωρού σας αρχίζει να χτυπά αυτήν την εβδομάδα. Οι χτύποι είναι 80 φορές το λεπτό και γίνεται ταχύτερη κάθε μέρα. Τώρα ξεκινά η εμβρυϊκή περίοδος, κατά την οποία αρχίζει ο σχηματισμός του κορμιού όπου φαίνεται το κεφάλι και η ουρά.  Το κεφάλι του είναι ακόμη  αισθητά μεγαλύτερο συγκριτικά με το υπόλοιπο σώμα του. Τα μάτια και τα ρουθούνια αρχίζουν να διαμορφώνονται, τα αυτιά αρχίζουν να αναπτύσσονται και τα χέρια/πόδια αρχίζουν να προεξέχουν. Τα δάχτυλα αρχίζουν να σχηματίζονται, επίσης σε αυτό το στάδιο . Tο μωρό σας έχει  περίπου το μέγεθος ενός ρυζιού.
Μέγεθος εμβρύου: 2-4 χιλιοστά.
Η μαμά: Μπορεί να νιώθετε πολύ κουρασμένες και ευέξαπτες αυτήν τη βδομάδα. Δε λείπουν και οι πρωινές αδιαθεσίες που σας ταλαιπωρούν αρκετά. Το στήθος αρχίζει και μεγαλώνει ακόμη περισσότερο και να γίνεται ακόμη πιο ευαίσθητο. Οι περισσότερες γυναίκες αρχίζουν και παίρνουν βάρος το πρώτο τρίμηνο. Υπάρχουν ωστόσο και κάποιες που χάνουν βάρος χωρίς ωστόσο κάτι τέτοιο να είναι ανησυχητικό.

Εβδομάδα 7

 

Ανάπτυξη εμβρύου: Αυτήν την εβδομάδα το μωρό σας είναι δέκα χιλιάδες φορές μεγαλύτερο από τη σύλληψη. Η καρδιά και ο εγκέφαλος γίνονται πιο περίπλοκα, το στόμα, τα μάτια και τα αυτιά είναι πιο διακριτά όπως και η άκρη της μύτης. Τα πνευμόνια και το πεπτικό σύστημα επίσης αρχίζουν να αναπτύσσονται σε αυτό το στάδιο. Στη θέση τους επίσης είναι οι νεφροί του μωρού οι οποίοι ετοιμάζονται για το σημαντικό τους έργο. Το έμβρυο σας τώρα έχει το μέγεθος ενός μαύρου μούρου, βατόμουρου.
Μέγεθος εμβρύου: 6-9 χιλιοστά
Η μαμά: Αν έχετε συχνούς εμετούς μην αγχώνεστε γιατί σε αυτό το στάδιο η τροφοδότηση του εμβρύου είναι πολύ μικρή. Μπορεί να μην φαίνεται ακόμη αλλά η μήτρα σας μεγαλώνει για να φιλοξενήσει το αναπτυσσόμενο  μωρό σας. Μπορεί επίσης να παρατηρήσετε ότι το αγαπημένο σας τζην σας στενεύει αρκετά το βράδυ επειδή νιώθετε κάποια φουσκώματα ενώ το πρωί επανέρχεστε. Τέλος είναι πιθανόν να αρχίζετε να νιώθετε κάποιους πόνους χαμηλά και κάποιες κοιλιακές κράμπες. Είναι φυσιολογικό! Μην ανησυχείτε!

Εβδομάδα 8

Ανάπτυξη εμβρύου: Στην 8η εβδομάδα περισσότερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του προσώπου γίνονται προφανή όπως το επάνω χείλος, η άκρη της μύτης, τα βλέφαρα και τα αυτιά. Το μωρό σας αναπτύσσεται ταχύτατα, κινείται και αλλάζει θέση συνεχώς, αν και δεν θα είσαστε σε θέση να αισθανθείτε ακόμη τίποτα. Η καρδιά του χτυπά με τον απίστευτο ρυθμό των 150 χτύπων το λεπτό και τόσο η βαλβίδα της πνευμονικής αρτηρίας όσο και η βαλβίδα της αορτής έχουν αρχίσει να διακρίνονται. Η μικροσκοπική ουρά αρχίζει να εξαφανίζεται, τα χέρια έχουν μεγαλώσει κι άλλο και οι καρποί μπορεί να είναι σε κάμψη μπροστά από το στήθος του μωρού. Τα πόδια μακραίνουν και μπορεί να κάμπτονται κατά μήκος του σώματός του. Το μέγεθος του είναι όσο ένα βατόμουρο, μύρτιλο
Μέγεθος εμβρύου: 1,2-1,5 εκατοστά.
Βάρος: 1 γραμμάριο
Η μαμά: Κάποιες ενοχλήσεις στα πόδια μπορεί να κάνουν την εμφάνιση τους. Σε κάποιες γυναίκες αυτές οι ενοχλήσεις μπορεί να περάσουν σύντομα ενώ σε κάποιες άλλες μπορεί να διαρκέσουν αρκετό διάστημα. Ο γιατρός σας μπορεί να σας συμβουλεύσει να ξεκουράζεστε περισσότερο ή να κρατάτε τα άκρα σας όσο το δυνατόν πιο ζεστά για να ανακουφίζεστε.

συνεχίζεται....

Πηγή : http://www.all4mama.gr

Φιλικά sites: παιδικά κοσμήματα

 

Καταμήνιος κύκλος

Ο έμμηνος κύκλος ή καταμήνιος κύκλος είναι ο επιστημονικός όρος που περιγράφει τις φυσιολογικές αλλαγές που συμβαίνουν σε μία γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας με σκοπό την σεξουαλική αναπαραγωγή και γονιμοποίηση. Το λήμμα αυτό επικεντρώνεται στον έμμηνο κύκλο της γυναίκας, έναν μηνιαίο κύκλο που διαρκεί περίπου 28 ημέρες. Ο καταμήνιος κύκλος ξεκινά από την πρώτη ημέρα της εμμήνου ρύσεως. Η ορμονική αντισύλληψη παρεμβαίνει στις φυσιολογικές ορμονικές αλλαγές με σκοπό την πρόληψη της γονιμοποίησης.
Ο έμμηνος κύκλος ρυθμίζεται από το σύστημα των ενδοκρινών αδένων, και είναι απαραίτητος για την αναπαραγωγή. Διαιρείται σε τέσσερις φάσεις:^[1]

1. την αιμορραγική φάση ή φάση της εμμηνορρυσίας, όταν το ενδομήτριο καταρρέει και αποβάλλεται με σκοπό να αντικατασταθεί από νέο
2. την ωοθυλακική φάση, κατά την οποία το ωάριο ωριμάζει στις ωοθήκες
3. τη φάση της ωορρηξίας, κατά την οποία το ωάριο απελευθερώνεται
4. την ωχρινική φάση, που χαρακτηρίζεται από απελευθέρωση προγεστερόνης.

Η βαθμιαία αύξηση των οιστρογόνων, κατά τη διάρκεια της ωοθυλακικής φάσης, δρα επάνω στο ενδομήτριο και διεγείρει τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό, με αποτέλεσμα την αποκατάσταση του ενδομητρίου που έχει χαθεί κατά την εμμηνορρυσία. Ωοθυλάκια (θυλάκια στην ωοθήκη) αρχίζουν να δημιουργούνται από την πολύπλοκη αλληλεπίδραση των ορμονών και μετά από μερικές ημέρες ένα ή περιστασιακά δύο ωοθυλάκια αυξάνονται πολύ περισσότερο σε σχέση με τα υπόλοιπα και γίνονται τα κυρίαρχα ωοθυλάκια (τα υπόλοιπα ωοθυλάκια ατροφούν και απομακρύνονται από τα φαγοκύτταρα). Κατά προσέγγιση στο μέσο του καταμήνιου κύκλου, 24-36 ώρες μετά την έκκριση της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH), το κυρίαρχο ωοθυλάκιο απελευθερώνει ένα ωοκύτταρο ή ωάριο με μια διαδικασία, η οποία καλείται ωορρηξία. Το ωοκύτταρο μπορεί να επιβιώσει μόνο 24 ώρες ή και λιγότερο χωρίς να γονιμοποιηθεί, ενώ τα υπολείμματα του κυρίαρχου ωοθυλακίου αναδιοργανώνονται στην ωοθήκη, ώστε να σχηματίσουν έναν προσωρινό ενδοκρινή αδένα, ο οποίος ονομάζεται ωχρό σωμάτιο.^[2] Τα κύτταρα του ωχρού σωματίου εκκρίνουν μεγάλες ποσότητες προγεστερόνης. Υπό την επίδραση της προγεστερόνης, το ενδομήτριο αλλάζει ώστε να προετοιμαστεί για μία ενδεχόμενη εμφύτευση εμβρύου που θα οδηγήσει σε κύηση. Αν το ωοκύτταρο δεν γονιμοποιηθεί σε διάστημα περίπου 2 εβδομάδων μετά την ωοθυλακιορρηξία παλινδρομεί, εκφυλίζεται και ονομάζεται εμμηνορρυσιακό ωχρό σωμάτιο.^[3] Αυτό προκαλεί πτώση του επιπέδου των οιστρογόνων και της προγεστερόνης. Μία από τις συνέπειες της ελαττούμενης έκκρισης των ορμονών είναι μία διαδικασία που ονομάζεται έμμηνη ρύση, η οποία χαρακτηρίζεται από την απόπτωση μέρους του ενδομητρικού βλεννογόνου και ξεκινά τον κύκλο από την αρχή.
Κατά τη διάρκεια του εμμηνορρυσιακού κύκλου, συμβαίνουν αλλαγές τόσο στο αναπαραγωγικό σύστημα, όσο και σε άλλα συστήματα του θήλεος (αλλαγές οι οποίες για παράδειγμα,οδηγούν σε ευαισθησία στο στήθος και σε αλλαγές στην διάθεση). Η πρώτη έμμηνη ρύση του θήλεος καλείται εμμηναρχή και συμβαίνει συνήθως σε ηλικία 12-13 χρόνων. Ο μέσος όρος της ηλικίας της εμμηναρχής είναι 12.5 έτη στις Η.Π.Α,^[4] 12.72 στον Καναδά^[5] και 13.6+-0.10 έτη στην Ισλανδία.^[6] Το τέλος της αναπαραγωγικής φάσης της γυναίκας καλείται εμμηνόπαυση (μόνιμη παύση της εμμήνου ρύσεως) και συνήθως επέρχεται στην ηλικία των 45 εως 55 ετών.
Τα δύο σημαντικά αποτελέσματα του εμμηνορρυσιακού κύκλου της γυναίκας είναι: Πρώτο, μόνο ένα ώριμο ωάριο εκβάλλεται φυσιολογικά από τις ωοθήκες κάθε μήνα, με αποτέλεσμα μόνο ένα έμβρυο να είναι δυνατό να αρχίσει να αναπτύσσεται σε κάθε κύηση. Δεύτερο, το ενδομήτριο προετοιμάζεται για την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου κατά τον κατάλληλο χρόνο του μηνιαίου κύκλου.^[7]

Επισκόπηση

Ο μέσος όρος ηλικίας έναρξης της εμμήνου ρύσης στο νεαρό κορίτσι είναι 12-13 ετών αλλά η εμφάνισή της είναι επίσης φυσιολογική μεταξύ 8 έως 16 ετών^[8]. Η κληρονομικότητα, η διατροφή και η συνολική υγεία μπορούν να επιταχύνουν ή να καθυστερήσουν την έναρξη της εμμήνου ρύσεως. Το σταμάτημα της εμμήνου ρύσεως, στο τέλος της αναπαραγωγικής περιόδου της γυναίκας ονομάζεται εμμηνόπαυση. Η μέση ηλικία της εμμηνόπαυσης στις γυναίκες είναι τα 52 έτη, αλλά θεωρείται φυσιολογικό να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή ανάμεσα στην ηλικία των 45 έως 55 ετών. Στις βιομηχανικές χώρες εμμηνόπαυση πριν την ηλικία των 45 ετών θεωρείται πρόωρη.^[9] Όπως και η ηλικία έναρξης της εμμήνου ρύσεως, έτσι και η ηλικία της εμμηνόπαυσης είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα πολιτισμικών και βιολογικών παραγόντων.^[10] Ωστόσο, ασθένειες, ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις ή ιατρικές θεραπείες μπορεί να προκαλέσουν εμμηνόπαυση νωρίτερα από ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί κάτω από διαφορετικές συνθήκες.^[11]
Η διάρκεια του εμμήνου κύκλου μιας γυναίκας μπορεί τυπικά να διαφέρει, με ορισμένες γυναίκες να έχουν μικρότερους και άλλες μεγαλύτερους χρονικά καταμήνιους κύκλους. Μια γυναίκα που βιώνει παραλλαγές μικρότερες των οκτώ ημερών μεταξύ των μεγαλύτερων και μικρότερων κύκλων της θεωρείται ότι έχει τακτική έμμηνο ρύση. Είναι ασυνήθιστο για μια γυναίκα να βιώνει παραλλαγές του μήκους του κύκλου της λιγότερες των τεσσάρων ημερών. Παραλλαγές του μήκους μεταξύ οκτώ και είκοσι ημερών τον καθιστούν ως μέτρια ακανόνιστο-ανώμαλο κύκλο ενώ παραλλαγές με απόκλιση 21 ημέρες ή περισσότερο τον καθιστούν πολύ ακανόνιστο κύκλο.^[12]

Φάσεις εμμήνου κύκλου

Ο εμμηνορρυσιακός κύκλος μπορεί να διαιρεθεί σε διάφορες επιμέρους φάσεις. Η διάρκεια, κατά μέσο όρο, της κάθε φάσης φαίνεται παρακάτω. Οι πρώτες τρεις σχετίζονται με αλλαγές στην επένδυση της μήτρας, ενώ οι τρεις τελευταίες σχετίζονται με διαδικασίες που συμβαίνουν στις ωοθήκες:

Ονομασία Φάσης	Ημέρα του κύκλου που ξεκινά η φάση κατά μέσο όρο, για κύκλο 28 ημερών	Ημέρα του κύκλου που τελειώνει η φάση	Μέση διάρκεια φάσης σε μέρες
Εμμηνορρυσιακή Φάση (Εμμηνορρυσία)	1	4	4
Παραγωγική Φάση (κάποιες πηγές συμπεριλαμβάνουν σε αυτή την φάση και την Εμμηνορρυσιακή)	5	13	9
Φάση Ωορρηξίας (Ωορρηξία)	13	16	4
Ωχρινική Φάση (γνωστή και ως Εκκριτική Φάση)	16	28	13
Ισχαιμική Φάση	27	28	2
Παραγωγική φάση	1	13	13

Εμμηνορρυσιακή φάση

Η εμμηνορρυσία ονομάζεται επίσης έμμηνη αιμορραγία, έμμηνος ρύση ή πιο κοινά περίοδος. Σε φυσιολογικές συνθήκες, η έμμηνος ρύση σηματοδοτεί ότι η γυναίκα δεν είναι έγκυος. (Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να το εκλάβουμε ως κάτι σίγουρο, αφού πολλοί είναι οι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγία σε μια εγκυμοσύνη. Κάποιοι από αυτούς τους παράγοντες είναι δείγματα πρόωρης εγκυμοσύνης ενώ κάποιοι άλλοι μπορεί να προκαλέσουν έντονη εμμηνορρυσιακή ροή.)^[13][14][15]

Τα επίπεδα της οιστραδιόλης (το κυρίως οιστρογόνο), της προγεστερόνης, της ωχρινοτρόπου ορμόνης(LH) και της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH), κατά τη διάρκεια του εμμήνου κύκλου, λαμβάνοντας υπόψη και τη μεταβλητότητα από τον έναν έμμηνο κύκλο σε έναν άλλο και από γυναίκα σε γυναίκα.^[16]

Η εμμηνόρροια υποδηλώνει φυσιολογική, τακτική έμμηνη ρύση που διαρκεί για μερικές ημέρες (συνήθως 3 με 5 ημέρες, αλλά διάρκεια γενικά από 2 έως 7 ημέρες θεωρείται φυσιολογική).^[17][18]. Κατά μέσο όρο η απώλεια αίματος σε μια γυναίκα κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως είναι 35ml με 10–80 ml να θεωρούνται φυσιολογικά^[19] Οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν μηνορραγία είναι περισσότερο ευαίσθητες στην έλλειψη σιδήρου σε σχέση με τον μέσο άνθρωπο.^[20] Ένα ένζυμο με την ονομασία πλασμίνη αναστέλλει την πήξη των έμμηνων υγρών.^[21]
Συνήθη φαινόμενα τις πρώτες ημέρες της εμμηνορρυσίας είναι οι κράμπες στην κοιλιά, στην πλάτη, ή στο επάνω μέρος των μηρών που προκαλούν έντονο πόνο. Έντονος πόνος στη μήτρα κατά τη διάρκεια του καταμήνιου κύκλου προκαλεί δυσμηνόρροια, και εμφανίζεται κυρίως σε έφηβες και νεαρές γυναίκες (επηρεάζει σε ποσοστό 67,2% έφηβες κοπέλες).^[22] Στην αρχή της εμμηνορρυσίας μια γυναίκα μπορεί να εμφανίσει το Προεμμηνορροϊκό Σύνδρομο (PMS), με συμπτώματα όπως ευαισθησία στο στήθος και γενικά η μειωμένη ευερεθιστότητα.^[18] Στο εμπόριο κυκλοφορούν πολλά προϊόντα υγιεινής που μπορούν να τα χρησιμοποιούν οι γυναίκες κατά την έμμηνο ρύση τους, όπως οι σερβιέτες, τα ταμπόν κ.α. με σκοπό να μετριάζονται οι συνέπειες της αιμορραγίας, του πόνου και γενικότερα των δυσκολιών που συνοδεύουν την εμμηνορρυσία.

Ωοθυλακική φάση

Η φάση αυτή καλείται επίσης και παραγωγική φάση, επειδή κατά τη διάρκεια αυτής, η αυξημένη έκκριση μιας οιστρογόνου ορμόνης, της οιστραδιόλης, προκαλεί την αναγέννηση του βλεννογόνου της μήτρας^[23] με αποτέλεσμα την παραγωγή ενός νέου ενδομητρίου.
Στο διάστημα αυτό, με τη δράση της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH) κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών του κύκλου, διεγείρεται η ανάπτυξη αρκετών ωοθυλακίων.^[23] Δηλαδή, ένας μικρός αριθμός των ωοθυλακίων που ήταν παρόντα στη γέννηση (αρχέγονα ωοθυλάκια) αρχίζει μία ημερήσια διαδικασία που αποκαλείται ωοθυλακική άυξηση. Κατά τη διάρκεια κάθε εμμηνορρυσιακού κύκλου, από μια ομάδα επιλεγμένων ωοθυλακίων συνήθως ένα ωοθυλάκιο αυξάνεται πολύ περισσότερο σε σύγκριση με τα υπόλοιπα και γίνεται το κυρίαρχο ωοθυλάκιο. Υπό την επίδραση ορισμένων ορμονών, τα υπόλοιπα ωοθυλάκια σταματούν να αναπτύσσονται, ατροφούν και εισέρχονται στη διεργασία της ατρησίας. Το κυρίαρχο ωοθυλάκιο που φτάνει στο πιο εξελιγμένο στάδιο της αυξητικής τροχιάς καλείται ώριμο, τριτογενές ή γρααφιανό ωοθυλάκιο και σχηματίζει το ωάριο.^[23]
Καθώς ωριμάζουν, τα ωοθυλάκια εκκρίνουν οιστραδιόλη, που είναι ένα οιστρογόνο. Τα οιστρογόνα δρουν πάνω στο ενδομήτριο και επάγουν τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό, με αποτέλεσμα την αποκατάσταση του ενδομητρίου που έχει χαθεί κατά την εμμηνορρυσία. Οι αδένες του ενδομητρίου αυξάνουν σε μήκος και γίνονται ελικοειδείς και αναπτύσσονται οι απολήξεις των ελικοειδών αρτηριών. Τέλος, τα οιστρογόνα διεγείρουν την ανάπτυξη κρυπτών στον τράχηλο της μήτρας, για την παραγωγή τραχηλικής βλέννης, η οποία γίνεται αντιληπτή κατά την σεξουαλική επαφή. ^[24]
Κατά το τέλος της ωοθυλακικής φάσης το ενδομήτριο έχει πάχος 2-3 mm.^[25]

Ωορρηξία

Ωοθήκη που πρόκειται να απελευθερώσει ένα ωάριο

Κατά την διάρκεια της παραγωγικής φάσης, η οιστραδιόλη καταστέλλει την παραγωγή της ωχρινοποιητικής ορμόνης (LH) από τον πρόσθιο λοβό της υπόφυσης. Όταν το ωάριο έχει σχεδόν ωριμάσει, τα συνεχώς αυξανόμενα επίπεδα της οιστραδιόλης ξεπερνούν ένα όριο, πάνω από το οποίο το αποτέλεσμα αντιστρέφεται και το οιστρογόνο διεγείρει πραγματικά την παραγωγή μεγάλης ποσότητας της ωχρινοποιητικής ορμόνης (LH). Αυτή η διαδικασία, γνωστή ως "κύμα LH",^[26] ξεκινά περίπου την 14η μέρα του ωοθηκικού κύκλου και μπορεί να διαρκέσει 48 ώρες.
Ο ακριβής μηχανισμός των αντίθετων απαντήσεων των επιπέδων της LH ως προς την οιστραδιόλη δεν είναι καλά κατανοητός.^[27]:86 Στα ζώα μία απότομη αύξηση της Εκλυτικής ορμόνης των γοναδοτροπινών (GnRH) έχει αποδειχθεί ότι προηγείται του "κύματος LH", υποδηλώνοντας πως η κύρια επίδραση του εν λόγω οιστρογόνου είναι στον υποθάλαμο, που ελέγχει την έκκριση της εκλυτικής ορμόνης των γοναδοτροπινών (GnRH)^[27]:86 . Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί από την παρουσία δύο διαφορετικών υποδοχέων οιστρογόνων στον υποθάλαμο: του οιστρογόνου α-υποδοχέα, που είναι υπεύθυνος για την αρνητική ανάδραση οιστραδιόλης-LH και του οιστρογόνου β-υποδοχέα, που είναι υπεύθυνος για τη θετική σχέση οιστραδιόλης-LH.^[28] Ωστόσο, στον άνθρωπο έχει αποδειχθεί ότι τα υψηλά επίπεδα της οιστραδιόλης μπορεί να προκαλέσουν απότομη αύξηση της LH, ακόμη και όταν τα επίπεδα της GnRH αλλά και ο παλμικός ρυθμός διατηρούνται σταθερά, γεγονός που υποδεικνύει ότι το οιστρογόνο δρα απευθείας στην υπόφυση για να προκαλέσει την απότομη αύξηση της LH.
Η απελευθέρωση της LH ωριμάζει το ωάριο και εξασθενεί το τοίχωμα του ωοθυλακίου στην ωοθήκη, με αποτέλεσμα το ώριμο ωοθυλάκιο να απελευθερώσει το δευτερογενές ωοκύτταρο του.^[23]. Το δευτερογενές αυτό ωοκύτταρο ωριμάζει γρήγορα και στη συνέχεια γίνεται ένα ώριμο ωάριο. Το ώριμο ωάριο έχει περίπου διάμετρο 0.2mm.^[29]
Η ωορρηξία συμβαίνει είτε από την αριστερή είτε από την δεξιά ωοθήκη, και το ποιά ωοθήκη θα απελευθερώσει ωάριο αποτελεί ζήτημα τύχης.^[30] Δεν είναι γνωστός κάποιος συγχρονισμός μεταξύ δεξιάς και αριστερής ωοθήκης. Σπάνια, μπορεί και οι δύο ωοθήκες να απελευθερώσουν από ένα ωάριο. Εαν και τα δύο αυτά ωάρια γονιμοποιηθούν προκύπτουν οι διζυγωτικοί δίδυμοι.^[31]
Μετά την απελευθέρωσή του από την ωοθήκη στον περιτοναϊκό χώρο, το ωάριο εισέρχεται στον ωαγωγό (σάλπιγγα) με τη βοήθεια των κροσσών που βρίσκονται στο ανοικτό άκρο του ωαγωγού. Ένα μη-γονιμοποιημένο ωάριο θα αποσυντεθεί μέσα στον ωαγωγό μετά από περίπου μία ημέρα.^[23]
Η γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο, συνήθως λαμβάνει χώρο στη λήκυθο του ωαγωγού, που είναι και το ευρύτερο τμήμα του. Ένα γονιμοποιημένο ωάριο αμέσως ξεκινά τη διαδικασία της εμβρυογένεσης ή αλλιώς της ανάπτυξής του. Το αναπτυσσόμενο έμβρυο χρειάζεται τρεις περίπου ημέρες να φτάσει στην μήτρα και άλλες τρεις περίπου ημέρες ώστε να εμφυτευθεί στο ενδομήτριο^[23]. Έχει συνήθως φτάσει στο στάδιο της βλαστοκύστης κατά την εμφύτευσή του.
Σε ορισμένες γυναίκες η ωορρηξία σηματοδοτείται από έναν χαρακτηριστικό πόνο που καλείται mittelschmerz (γερμανικός όρος που σημαίνει μέσος πόνος). Η ξαφνική αλλαγή των ορμονών κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας, επίσης προκαλεί ελαφρά ροή αίματος στο μέσο του κύκλου.^[32]

Ωχρινική Φάση

Η ωχρινική φάση ονομάζεται και εκκριτική φάση. Στη φάση αυτή σημαντικό ρόλο παίζει το ωχρό σωμάτιο, το στερεό σώμα που σχηματίζεται στις ωοθήκες μετά την απελευθέρωση του ωαρίου από την ωοθήκη. Το ωχρό αυτό σωμάτιο συνεχίζει να αυξάνεται για αρκετό διάστημα μετά την ωορρηξία και παράγει αξιόλογες ποσότητες ορμονών και κυρίως προγεστερόνης.^[23] Η προγεστερόνη παίζει ζωτικό ρόλο στη δημιουργία του ενδομητρίου ώστε να είναι δεκτικό στην εμφύτευση του βλαστοκυττάρου και παίζει υποστηρικτικό ρόλο στην πρόωρη εγκυμοσύνη. Επίσης προκαλεί παρενέργειες στην εγκυμονούσα αυξάνοντας τη βασική θερμοκρασία του σώματος.^[33]
Μετά την ωορρηξία, οι ορμόνες της υπόφυσης FSH και LH είναι υπεύθυνες για την μετατροπή του κυρίαρχου ωοθυλακίου σε ωχρό σωμάτιο,το οποίο παράγει προγεστερόνη.Οι αυξημένες τιμές της προγεστερόνης στα επινεφρίδια επιφέρουν την παραγωγή οιστρογόνων.Οι ορμόνες που παράγονται από το ωχρό σωμάτιο καταστέλλουν επίσης την παραγωγή των ορμονών FSH και LH,τις οποίες χρειάζεται το ωχρό σωμάτιο για να παραμείνει ως έχει.^[23]Συνεπώς,τα επίπεδα των ορμονών FSH και LH πέφτουν γρήγορα με τον καιρό,με αποτέλεσμα το ωχρό σωμάτιο εν συνεχεία να ατροφεί. Τα μειωμένα επίπεδα της προγεστερόνης σηματοδοτούν την έμμηνη ρύση και την αρχή του επόμενου κύκλου.Η διαδικασία από τη στιγμή της ωορρηξίας έως την ανάκληση της προγεστερόνης, που επιφέρει την εμμηνόρροια,τυπικά διαρκεί δύο εβδομάδες, όπου οι 14 μέρες θεωρούνται κατά συνθήκη φυσιολογικές.Για κάθε γυναίκα,ατομικά,η ωοθυλακική φάση ποικίλει σε διάρκεια από έμμηνο κύκλο σε έμμηνο κύκλο,σε αντίθεση με την διάρκεια της ωχρινικής φάσης της κάθε γυναίκας,ατομικά,όπου είναι απόλυτα σταθερή από ένα έμμηνο κύκλο στον επόμενο.^[34]
Η εκφύλιση του ωχρού σωματίου μπορεί να αποτραπεί με την γονιμοποίηση των ωαρίων• το έμβρυο που θα δημιουργηθεί παράγει χοριακή γοναδοτροπίνη (hCG), η οποία είναι παρόμοια με την LH και η οποία μπορεί να διατηρήσει το ωχρό σωμάτιο. Επειδή η ορμόνη αυτή είναι ξεχωριστή για το έμβρυο τα περισσότερα τεστ εγκυμοσύνης επιδιώκουν να αναγράφεται σε αυτά η hCG.^[23]

Αλλαγές της συμπεριφοράς

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ορμόνες που απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου μπορεί να προκαλέσουν αλλαγές στη συμπεριφορά της γυναίκας όπου μπορούν να παρατηρηθούν ήπιες έως και σοβαρές εναλλαγές της διάθεσης.

Διάρκεια εμμήνου κύκλου

Αν και πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι ο μέσος όρος διάρκειας ενός καταμήνιου κύκλου είναι 28 ημέρες, μια μεγάλη μελέτη που διεξήχθη σε περισσότερες από 2.300 γυναίκες με μελέτη πάνω από 30.000 κύκλων συνολικά έδειξε ότι η μέση διάρκεια του κύκλου ήταν 29,1 ημέρες με τυπική απόκλιση 7,5 ημερών και 95% του διαστήματος πρόβλεψης μεταξύ 15 και 45 ημερών.^[35] Στην εν λόγω μελέτη, το υποσύνολο των δεδομένων με διάρκεια κύκλου μεταξύ 15 και 45 ημερών είχαν μέση διάρκεια κύκλου 28,1 ημέρες με μια τυπική απόκλιση των 4 ημερών. Σε μια μικρότερη μελέτη 140 γυναικών που πραγματοποιήθηκε το 2006 βρέθηκε μια μέση διάρκεια 28,9 ημερών του καταμήνιου κύκλου.^[36]
Η μεταβλητότητα του μήκους του καταμήνιου κύκλου είναι υψηλότερη για τις γυναίκες κάτω των 25 ετών και χαμηλότερη για τις ηλικίες 35 έως 39 ετών.^[35] Επιπροσθέτως, η μεταβλητότητα αυξάνεται ελαφρώς για τις γυναίκες ηλικίας 40 έως 44 ετών.^[35] Συνήθως, η διακύμανση του μήκους του κύκλου μεταξύ 8 και 20 ημερών σε μια γυναίκα θεωρείται ως μέτρια ακανόνιστη έμμηνος ρύση^[12] ενώ μεταβολή των 21 ημερών ή περισσότερο θεωρείται ως πολύ ακανόνιστη έμμηνος ρύση.^[12]
Σε μια μελέτη του 1979 σε 305 γυναίκες, διαπιστώθηκε ότι περίπου το 1/3 αυτών είχαν κύκλους περιόδου όμοιους σε μήκος με αυτό ενός σεληνιακού κύκλου, δηλαδή ένα μέσο μήκος του κύκλου των 29,5 ημερών συν ή μείον 1 ημέρα. Επιπλέον, σχεδόν στα 2/3 των γυναικών αυτών παρατηρήθηκε έναρξη του καταμήνιου κύκλου στο φωτεινό μισό του σεληνιακού κύκλο ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από ό, τι θα αναμενόταν με τυχαία κατανομή.^[37] Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι υπάρχει στατιστικά σημαντικός αριθμός γυναικών που βρίσκονται στο στάδιο της εμμηνορρυσίας γύρω από τη νέα σελήνη.^[38]

Γονιμότητα

Η πιο γόνιμη περίοδος (το διάστημα εκείνο με τις περισσότερες πιθανότητες εγκυμοσύνης ως αποτέλεσμα σεξουαλικής επαφής) είναι 5 ημέρες πριν μέχρι 1 με 2 ημέρες μετά τη φάση της ωορρηξίας^[39]. Σε έναν κύκλο 28 ημερών με 14 ημέρες ωχρινικής φάσης, η γόνιμη περίοδος απαντά στην δεύτερη και στην αρχή της τρίτης εβδομάδας του καταμήνιου κύκλου. Έχει αναπτυχθεί μία ποικιλία μεθόδων που δίνει τη δυνατότητα σε κάθε γυναίκα να μπορεί να εκτιμήσει ποιές είναι οι σχετικά γόνιμες και ποιές οι σχετικά μη γόνιμες ημέρες του κύκλου της• αυτό το σύστημα μεθόδων καλείται ευαισθητοποίηση σε θέματα γονιμότητας.
Μία από τις παραπάνω μεθόδους στηρίζεται στην καταγραφή της διάρκειας του καταμήνιου κύκλου σε ημερολόγιο^[40]. Μία άλλη μέθοδος απαιτεί την παρατήρηση ενός ή περισσότερων από τα τρία βασικά σημάδια γονιμότητας (η θερμοκρασία του σώματος, η τραχηλική βλέννη και η θέση του τραχήλου της μήτρας)^[41]. Επίσης είναι διαθέσιμα τεστ ούρων που ανιχνεύουν την απότομη αύξηση της ωχρινοποιητικής ορμόνης (LH)-"κύμα LH"- που συμβαίνει 24 με 36 ώρες πριν από την ωορρηξία. Τέλος μία άλλη μέθοδος περιλαμβάνει τη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών που ερμηνεύουν τη βασική θερμοκρασία του σώματος, αναλύσεις ούρων και αλλαγές στο σίελο.
Βέβαια, η γονιμότητα της γυναίκας επηρεάζεται και από την ηλικία της^[42][43] . Αν σκεφτούμε ότι τα πρωτογενή ωοκύτταρα της γυναίκας σχηματίζονται κατά την εμβρυϊκή ζωή^[44] με σκοπό την ωορρηξία τους αρκετές δεκαετίες αργότερα, είναι κατανοητό πως αυτή η μεγάλη διάρκεια ζωής τους κάνει τη χρωματίνη των ωαρίων πιο ευάλωτη σε προβλήματα διαίρεσης, σε θραύση και σε πιθανές μεταλλάξεις, σε σχέση με τη χρωματίνη των σπερματοζωαρίων που παράγονται συνέχεια κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ζωής ενός άνδρα. Παρόλ' αυτά, έχει παρατηρηθεί μία παρόμοια επίδραση και όσον αφορά την ηλικία του άντρα.

Επίδραση σε άλλα συστήματα

Μερικές γυναίκες με νευρολογικά προβλήματα βιώνουν αυξημένη εκδήλωση νευρολογικών συμπτωμάτων κατά τη διάρκεια του εμμήνου κύκλου και συνήθως σε παρόμοιες χρονικές φάσεις αυτού. Για παράδειγμα,η πτώση των επιπέδων των οιστρογόνων είναι γνωστό ότι προκαλεί ημικρανίες,^[45] ιδίως όταν η γυναίκα που πάσχει από αυτές λαμβάνει παράλληλα και αντισυλληπτικά. Επιπροσθέτως, πολλές γυναίκες με επιληψία έχουν συχνότητα εμφάνισης κρίσεων που επηρεάζεται σε αυξητικό βαθμό από τον εμμηνορροϊκό κύκλο. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται «καταμήνια επιληψία.^[46]Σε γενικές γραμμές φαίνεται να υπάρχουν διαφορετικά πρότυπα (όπως επιληπτικές κρίσεις που συμπίπτουν με το χρόνο της εμμηνόρροιας ή με το χρόνο της ωορρηξίας) η συχνότητα εμφάνισης των οποίων δεν έχει πλήρως εδραιωθεί. Μία ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε ότι περίπου το ένα τρίτο των γυναικών με μερική επιληψία έχουν καταμήνια επιληψία.^[46][47][48] Μάλιστα διαπιστώθηκε ότι η αλλαγή των επιπέδων των ορμονών έχει επίδραση στο φαινόμενο αυτό. Συγκεκριμένα η μείωση της προγεστερόνης και η αύξηση των οιστρογόνων θα μπορούσε να προκαλέσει μια κρίση .^[49] Πρόσφατα μελέτες έδειξαν ότι υψηλές δόσεις οιστρογόνων μπορούν να προκαλέσουν ή να χειροτερέψουν τις κρίσεις, ενώ υψηλές δόσεις προγεστερόνης μπορούν να λειτουργήσουν ως αντιεπιληπτικό φάρμακο.^[50] Μελέτες από ιατρικά έντυπα ανακάλυψαν ότι οι γυναίκες κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως είναι 1.68 φορές πιθανότερο να διαπράξουν αυτοκτονία.^[51]
Ποντίκια έχουν χρησιμοποιηθεί ως πειραματόζωα για την διερεύνηση πιθανών μηχανισμών με τους οποίους τα επίπεδα των στεροειδών ορμονών του φύλου μπορούν να ρυθμίσουν τη λειτουργία του νευρικού συστήματος. Κατά τη διάρκεια μέρους του καταμήνιου κύκλου του ποντικιού, όταν η προγεστερόνη είναι υψηλότερη, το επίπεδο των υποδοχέων GABA τύπου δέλτα των νευρικών κυττάρων είναι υψηλό. Δεδομένου ότι αυτοί οι υποδοχείς GABA είναι ανασταλτικοί, τα νευρικά κύτταρα με υψηλό αριθμό είναι λιγότερο πιθανό να διεγερθούν απ' ότι κύτταρα με χαμηλότερο αριθμό υποδοχέων δέλτα. Κατά τη διάρκεια μέρους του καταμήνιου κύκλου του ποντικιού, όταν τα επίπεδα των οιστρογόνων είναι υψηλότερα από αυτά της προγεστερόνης, ο αριθμός των υποδοχέων GABA τύπου δέλτα των νευρικών κυττάρων μειώνεται, γεγονός που πυροδοτεί αύξηση της δραστηριότητας-διεγερσιμότητας των νευρικών κυττάρων που με τη σειρά του προκαλεί αύξηση του άγχους και ευαισθησία στην εμφάνιση των επιληπτικών κρίσεων.^[52]
Τα επίπεδα των οιστρογόνων μπορεί να επηρεάσουν τη συμπεριφορά του θυρεοειδούς αδένα.^[53]Για παράδειγμα, κατά την ωχρινική φάση (όταν τα επίπεδα οιστρογόνων είναι χαμηλότερα), η ταχύτητα της ροής του αίματος στον θυρεοειδή είναι χαμηλότερη από την ταχύτητα της ωοθυλακικής φάσης (όταν τα επίπεδα οιστρογόνων είναι υψηλότερα).^[54]
Μεταξύ των γυναικών που ζουν στενά μαζί, ήταν κάποτε αποδεκτό ότι οι ενάρξεις της εμμήνου ρύσεως έτειναν να συγχρονιστούν. To γεγονός αυτό περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1971, και πιθανώς εξηγήθηκε από την δράση των φερομονών το 1998.^[55] Μετέπειτα έρευνες έχουν θέσει την υπόθεση αυτή υπό αμφισβήτηση.^[56]

Ανωμαλίες και διαταραχές του εμμήνου κύκλου

Σε μία γυναίκα μπορεί να συμβαίνει σπάνια ή ακανόνιστη ωορρηξία^[57]. Η πλήρης απουσία ωορρηξίας ονομάζεται ανωορρηξία. Κανονική έμμηνη ρύση μπορεί να υπάρχει και χωρίς να προηγείται ωορρηξία, κάτι που ονομάζεται ανωορρηκτικός κύκλος. Σε ορισμένους κύκλους, η ωοθυλακική φάση μπορεί να αρχίσει, αλλά να μην ολοκληρωθεί• παρόλ' αυτά, τα οιστρογόνα θα σχηματίσουν και θα ενισχύσουν το τοίχωμα της μήτρας. Η υπέρμετρη και παρατεταμένη έκκριση οιστρογόνων μπορεί να προκαλέσει υπερτροφία του ενδομητρίου καθώς και παθολογική αιμορραγία από το ενδομήτριο σε συνδυασμό με έναν ανωορρηκτικό κύκλο. Οι ανωορρηκτικοί κύκλοι συμβαίνουν συνήθως πριν την εμμηνόπαυση και σε γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.
Πολύ λίγη ροή αίματος (λιγότερο από 10ml) καλείται υπομηνόρροια. Τακτικοί κύκλοι με διαστήματα 21 ημερών ή λιγότερο καλούνται πολυμηνόρροια. Η συχνή αλλά ακανόνιστη έμμηνη ρύση ονομάζεται μητρορραγία. Η ξαφνική και πολύ μεγάλη ροή ή ποσότητα αίματος περισσότερο από 80ml ορίζεται ως μηνορραγία^[58]. Βαριά εμμηνόροια που συμβαίνει συχνά και ακανόνιστα αποκαλείται μηνομητρορραγία. Ο όρος που χρησιμοποιείται για εμμηνορρυσιακούς κύκλους με διαστήματα άνω των 35 ημερών είναι ολιγομηνόρροια^[59]. Όταν μεσολαβούν τρεις ή και έξι μήνες^[58] to six^[59] χωρίς καθόλου εμμηνορρυσία (ενώ η γυναίκα δεν είναι έγκυος), τότε γίνεται λόγος για αμηνόρροια.
Ο George Preti, ένας χημικός που ασχολείται με την οργανική χημεία στο Monell Chemical Senses Center στην Φιλαδέλφεια και ο Winnefred Cutler του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, στο τμήμα της ψυχολογίας, ανακάλυψαν ότι γυναίκες με ακανόνιστους εμμηνορρυσιακούς κύκλους έγιναν φυσιολογικές ύστερα από την έκθεσή τους σε εκκρίσεις της ανδρικής μασχάλης^[60]. Υπέθεσαν λοιπόν πως η εξήγηση βρίσκεται στο γεγονός ότι οι εκκρισείς της ανδικής μασχάλης περιέχουν φερορμόνες, μιας που δεν υπήρχε άλλη εξήγηση για την επίδραση της φερορμόνης στα υπόλοιπα θηλαστικά^[60].

Καταστολή ωορρηξίας

Ορμονική αντισύλληψη

Αντισυλληπτικά χάπια

Ενώ κάποιες μορφές αντισύλληψης δεν επηρεάζουν τον εμμηνορροϊκό κύκλο, τα ορμονικά αντισυλληπτικά λειτουργούν με το να τον διαταράσσουν. Η αρνητική επανανατροφοδότηση(ανάδραση) της προγεστερόνης μειώνει τη συχνότητα των παλμών απελευθέρωσης της εκλυτικής ορμόνης των γοναδοτροπίνων (GnRH) από τον υποθάλαμο, η οποία με τη σειρά της μειώνει την απελευθέρωση της ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH) και της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH) από τον πρόσθιο λοβό της υπόφυσης. Τα μειωμένα επίπεδα της FSH αναστέλλουν την ανάπτυξη των ωοθυλακίων, αποτρέποντας την αύξηση των επιπέδων της οιστραδιόλης. Η αρνητική ανάδραση της προγεστερόνης και η έλλειψη της θετικής επανατροφοδότησης για την απελευθέρωση της LH προλαμβάνουν την απότομη αύξηση της LH στη μέση του κύκλου. Έτσι, η αναστολή της ανάπτυξης των ωοθυλακίων παράλληλα με την απουσία ενός κύματος LH εμποδίζουν την ωορρηξία.^[61][62][63]
Ο βαθμός καταστολής της ωορρηξίας με αντισυλληπτικά που περιέχουν μόνο προγεσταγόνα, εξαρτάται από τη δράση και τη δόση των προγεσταγόνων. Αντισυλληπτικά χαμηλής δόσης προγεσταγόνων - τα παραδοσιακά αντισυλληπτικά χάπια με προγεσταγόνα, υποδόρια εμφυτεύματα Norplant και Jadelle καθώς και η ενδομήτρια συσκευή Mirena - αναστέλλουν την ωορρηξία σε περίπου 50% των έμμηνων κύκλων και βασίζονται κυρίως στις άλλες επιδράσεις τους, όπως είναι η πάχυνση της τραχηλικής βλέννης, για την αντισυλληπτική αποτελεσματικότητά τους^[64]. Αντισυλληπτικά μεσαίας δόσης προγεσταγόνων - χάπια Cerazette και το υποδόριο εμφύτευμα Nexplanon- επιτρέπουν κάποια ανάπτυξη του ωοθυλακίου, αλλά με μαγλύτερη συνέπεια αναστέλλουν την ωορρηξία στο 97-99% των έμμηνων κύκλων. Με αυτά τα αντισυλληπτικά συμβαίνουν οι ίδιες αλλαγές σε ό,τι αφορά την τραχηλική βλέννη , όπως και αντισυλληπτικά χαμηλής δόσης προγεσταγόνων. Αντισυλληπτικά υψηλής δόσης προγεσταγόνων - τα αντισυλληπτικά ενέσιμα Depo-Provera και Noristerat - αναστέλλουν εντελώς την ανάπτυξη των ωοθυλακίων και την ωορρηξία. ^[64]
Τα ορμονικά αντισυλληπτικά συνδυασμού περιέχουν τόσο οιστρογόνα, όσο και προγεσταγόνα. Η αρνητική επανατροφοδότηση των οιστρογόνων στον πρόσθιο λοβό της υπόφυσης μειώνει την έκκριση της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH) , πράγμα το οποίο καθιστά τα ορμονικά αντισυλληπτικά συνδυασμού οιστρογόνων-προγεσταγόνων πιο αποτελεσματικά στην αναστολή της ανάπτυξης των ωοθυλακίων και στην πρόληψη της ωορρηξίας. Τα οιστρογόνα μειώνουν επίσης τις επίπτώσεις μιας ακανόνιστης αιμορραγίας^[61][62][63]. Αρκετά ορμονικά αντισυλληπτικά συνδυασμού οιστρογόνων-προγρσταγόνων - το χάπι, ο κολπικός δακτύλιος NuvaRing και το αντισυλληπτικό έμπλαστρο - χρησιμοποιούνται συνήθως με έναν τρόπο που προκαλεί τακτικά αιμορραγία απόσυρσης. Σε έναν κανονικό έμμηνο κύκλο, η εμμηνορρυσία συμβαίνει όταν τα επίπεδα των οιστρογόνων και της προγεστερόνης πέσουν απότομα. Προσωρινή διακοπή της χρήσης των αντισυλληπτικών συνδυασμού (μία εβδομάδα με εικονικό φάρμακο ή μη χρήση αντισυλληπτικού έμπλαστρου ή κολπικού δακτυλίου για μια εβδομάδα) έχει ένα παρόμοιο αποτέλεσμα ρήξης του τοιχώματος της μήτρας. Εαν η αιμορραγία απόσυρσης δεν είναι επιθυμητή, τα ορμονικά αντισυλληπτικά ανασυνδυασμού μπορούν να λαμβάνονται συνεχώς, αν και αυτό αυξάνει τον κίνδυνο αιμορραγίας εκ ρήξεως.

Αμηνόρροια κατά την γαλουχία

Ο θηλασμός επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα στην έκκρισης της εκλυτικής ορμόνης των γοναδοτροπινών (GnRH) και της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH). Ανάλογα με το βαθμό αναστολής της έκκρισης των ορμονών,οι γυναίκες που θηλάζουν μπορεί να αντιμετωπίσουν καταστολή της ανάπτυξης των ωοθυλακίων, αλλά όχι της ωορρηξίας ή την αναστολή του φυσιολογικού εμμηνορρυσιακού κύκλου.^[65] Η καταστολή της ωορρηξίας είναι συνηθέστερη όταν ο θηλασμός γίνεται πιο συχνός.^[66] Ως απάντηση στο θηλασμό έχουμε την παραγωγή προλακτίνης που είναι σημαντική για τη διατήρηση της αμηνόρροιας κατά τη γαλουχία.Κατά μέσο όρο,οι γυναίκες που θηλάζουν τα βρέφη τους,συχνά βιώνουν την εμπειρία της επιστροφής της εμμηνόρροιας κατά το 14ο μήνα μετά τον τοκετό.^[67] Κάθε γυναίκα που θηλάζει αντιμετωπίζει διαφορετικά τη διαδικασία του θηλασμού,έτσι έχουμε περιπτώσεις γυναικών των οποίων η έμμηνος ρύση επανήλθε σε δύο μήνες,ενώ ορισμένες είχαν αμηνόρροια και για 42 μήνες μετά τον τοκετό.<sup>[68]


Πηγή : Wikipedia
Φιλικά sites: χειροποίητα κοσμήματα</sup>

Γυναίκα

Συμβολισμοί

Το σύμβολο του πλανήτη Αφροδίτη είναι ταυτόχρονα το αναγνωρισμένο από την επιστήμη της βιολογίας σύμβολο της γυναίκας, του θηλυκού.

Βιολογία και φύλο

Σκελετός της γυναίκας

Οι παράγοντες που καθορίζουν το φύλο ενός ατόμου είναι κυρίως βιολογικοί, αλλά δεν είναι οι μοναδικοί. Μερικές γυναίκες είναι δυνατό να έχουν μη φυσιολογικές ορμονικές ή χρωμοσωμικές διαφορές μεταξύ τους, ενώ υπάρχουν και γυναίκες που μπορεί να μη διαθέτουν εξ ολοκλήρου τα χαρακτηριστικά της γυναικείας φυσιολογίας, τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια της ζωής τους.

Ζωγραφική της γυναίκας από Eugène Emmanuel Amaury Duval

Χρησιμοποιώντας όρους βιολογίας, τα όργανα του θηλυκού φύλου εμπλέκονται στις διαδικασίες αναπαραγωγής, ενώ τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά του φύλου σχετίζονται με την ανατροφή των απογόνων και την προσέλκυση του άλλου φύλου. Οι περισσότερες γυναίκες έχουν καρυότυπο 46,XX, αλλά περίπου μία στις χίλιες έχει καρυότυπο 47,XXX και μία στις 2500 είναι 45,X.
Ενώ ο αριθμός των γυναικών που γεννιούνται είναι μικρότερος από τον αριθμό των ανδρών (η αναλογία βρίσκεται κάπου γύρω στο 1:1.05), τελικά υπολογίζεται ότι στην ηλικία των 60 και άνω, αναλογούν 81 άνδρες για κάθε 100 γυναίκες. Επιπλέον, σε ακόμα μεγαλύτερες ηλικίες αναλογούν μόνο 53 άνδρες για κάθε 100 γυναίκες. Σε γενικές γραμμές οι γυναίκες έχουν μικρότερο δείκτη θνησιμότητας από τους άνδρες, ζώντας κατά μέσο όρο πέντε χρόνια παραπάνω, εξαιτίας μιας ποικιλίας παραγόντων. Τέτοιοι μπορεί να είναι:

• γενετικοί παράγοντες (πχ. ύπαρξη περισσότερο ανθεκτικών γονιδίων στα φυλετικά χρωμοσώματα των γυναικών)
• κοινωνικοί παράγοντες (όπως για παράδειγμα η υποχρέωση των ανδρών, σε αρκετές χώρες, να εκτελούν στρατιωτική υπηρεσία)
• επιλογές με επιπτώσεις στην υγεία (όπως η τάση προς αυτοκτονία ή η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών και καπνίσματος).
• η παρουσία της οιστρογόνου ορμόνης στις γυναίκες, που έχει καρδιοπροστατευτική επίδραση στις προεμμηνοπαυσικές γυναίκες, και η επίδραση υψηλών επιπέδων ανδρογόνων ορμονών στους άνδρες.

Συνολικά, αντιστοιχούν 101.3 άνδρες για κάθε 100 γυναίκες (πηγή: 2001 World Almanac).
Η μελέτη της γυναικείας αναπαραγωγικότητας και του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος ονομάζεται γυναικολογία.
Γενικώς, οι γυναίκες υποφέρουν από τις ίδιες αρρώστιες με τους άνδρες. Παρόλ΄ αυτά, υπάρχουν σχετικές με το φύλο αρρώστιες που είναι περισσότερο κοινές ή αποκλειστικές στο γυναικείο φύλο. Οι γυναίκες και οι άνδρες είναι πιθανό να εμφανίζουν διαφορετικά συμπτώματα σε μια αρρώστια ή να ανταποκρίνονται διαφορετικά σε κάποια φαρμακευτική θεραπεία. Αυτό το πεδίο επιστημονικής έρευνας διερευνάται από την φυλετική φαρμακευτική (gender-based medicine).

Πηγή : wikipedia 

Φιλικά sites: χειροποίητα κοσμήματα